မယၱစၴမ္း ေမာငၲျစၡက္
ေက္ာ္်ငိမ္းသၫ္ နာမၫ္ႏြင့ႅိဳက္ေအာင္ အ်ငိမ္း
ကံပါ၏။
လူပ္ိဳေပါကၻဝ ႐ုပ္ေလးေ်ဖာင့္ ေအ်ပာေကာင္း
သ်ဖင့္ တျရာလံုးရဲ႕ ေအခ္ာ ေအတာင့ၥာရင္းဝင္
ညိဳညိဳ ကို ရခဲ႔သၫ္။
တကယ္ေတာ့ ညိဳညိဳက သူ႔ကို ်ကိုက္်ခင္းသၫ္
ကိုယ့ၼယားကို ဝ ေအာင္ လုပၠိဳင္ေၾက္းမၫၳင္
၍ ်ဖစ္သၫ္။
သို ့ေသာ္ လက္ေၾတ႕က္ေတာ့ ေမာငၼင္း်ကီး
သားက ခပၸ္င္းပ္င္း။ ဤမြ္မက ေအပ္ာၸါးက
ဝါသနာပါေသးသၫ္။ ဖဲဝိုင္း ညသႏ္းေခါငၴိ
ေန၏။ ေဘာၵါေၾတ ႏြင့္ အရက္ဝိဳင္းေလးက ျဖဲ႔
်ပႏ္သၫ္။
ဤၾတင္ ညိဳညိဳ ေတယာက္ မိသားစု မ္က္ႏြာမ ငေယ္ရအာင္ စီးျပားၾထက္ ရြာေရခ္၏။
ဒါေ်ကာင့္ ေဘာၵါေၾတက သူတို ့ကို စ်ကသၫ္။
ေမာင္ တထမ္း မယၱျရက္ မဟုတ္ ။
မယ္ တထမ္း ေမာင္ တျခက္ ။
xxx
ညိဳညိဳသၫ္ ပခုကၠဴ ရြေငၼတာင္ သနပၡါး ၁ သိႏ္း
ဘိုး ဝယၠာ ရႏၠဳႏ္ တက္ေရာင္းသၫ္။
ေအဖာၠ အိမၷီးခ္င္းျရာသူ ေတယာက္။ သူတို ့
ေခါင္းေဆာငၠ ျရာနဲ႔ ရႏၠဳႏၠိဳ အ်မဲကူးသႏ္း
ေေနသာ သနပၡါးျပဲစား ဦးေလးထူး။
ညိဳညိဳ တို ့တၫ္းစရာ ေနစရာ ဦးေလးထူးက
ဘဲစီစၪ္သၫ္။ သူ ငြားထားတဲ႔ အခႏ္းမြာတၫ္း
ရ၏။ သူလိုက္်ပတဲ႔ ေစ္းမြာ ေရာင္း။
ေတာ္ ေတာ္ ်မတ္သၫ္။ ၂၀၀ တႏ္ တ်ဖတၠိဳ
၅၀၀/ ၆၀၀ ေရာင္းရ၏။
ဦးေလးထူး ေစတနာက ေကာင္းၾလႏ္းသၫ္။
ညိဳညိဳတို ့စုခ္ကၥားတဲ႔ ဆႏၧီဘိုး သူကဘဲေပး
သၫ္။ ညိဳညိဳတို ့က ေပးေတာ့ ေစတနာ ေစာၠား
တာလား ဆို်ပီး ပိုကၦံ လႊင့ၸစ္သၫ္။
သၫ္ေတာ့ ညိဳညိဳတို ့၂ ေယာက္ သူ ့ကို ခင္သ
ထက္ ခငႅာ်က၏။
xxx
တည။
ဦးေလးထူး က ေညန ၅ နာရီကတၫ္းက
ေမြာၻီကို ညအိျပ္သား၏။
ည ၆ နာရီ က္ေတာ့ ညိဳညိဳ ေဘာၵါကို အိမၷားက ေစ္းသၫ္ ေကာေငၼလးက ႐ုပ္ရြင္်ကည့္
ဘို႔ ေအဖာ္ေခၚၾသား်ပႏ္သၫ္။
အခႏ္းမြာ ညိဳညိဳ ေတယာကၳဲ။
အလုပ္ ကလၫ္း ပႏ္းသၫၼိဳ ့ေစာေစာအိပၻိဳ ့
်ပင္သၫ္။
ေအပၚအက္ၤ ီ ၊ ဘရာစီယာကို ျခ္တ္်ပီး လံုခ္ၫၠိဳ ရငႅ္ားဝတႅိဳက္၏။ ေနာက္ ်ခင္ေထာငၠိဳ
ခ္ အိပ္ယာေပၚလြဲသၫ္။
အိေပၼပ္ာ္။ ျရာက ေယာက္္ားကို သတိရသၫ္။
သူ ့ခမ္ာ ဆာေနရြာေရာ့မၫ္။ တကယ္ေတာ့ သူမ
ကိုယၱိဳငႅၫ္း ဆာသၫၸင္။
စိတ္ေၾတ ဟိုဟိုဒီဒီ ေရာက္ရင္း ညိဳညိဳ သၫ္
သူမ နိဳ႕ကို သူမ ျပတၠိဳင္ သၫ္။ လံုးလံုး မို ့မို ့
ေလး။
ေပါင္်ကားကို လကၷဲ႔အုပ္ ျပတ္်ပႏ္သၫ္။
မ္ကၥိထဲၾတင္ ဗလ ေတာင့္ေသာ ေယာက္္ားေၾတ
ရဲ႕ ေပါင္်ကားက ဟာ်ကီးေၾတ ်မင္ေန၏။
ဟင္း ! ဆာလိုကၱာေနာ္။
xxx
သၫ္အခိုက္
အခႏ္းတံခါး အသာ ျဖင့္သံ၊ ေ်ခသံတရြပ္ရြပၷဲ႔
ဝငႅာသံ ၾကားရသၫ္။
ညိဳညိဳ မလႈပ္ဝံ႕။ ဘယ္သဴပါလိမ့္။ ဝင္ေပါက္ေသာ့
က သူရယ္၊ သူ ့ေအဖာ္ရယ္၊ ဦးေလးထူးရယ္ ၃
ေယာကၻဲ ရြိ၏။ ဦးေလးထူးက ေမြာၻီမြာ။ အ
ေဖာၠ ႐ုပ္ရြင္ မြာ။
သူခိုးလား။ အနဳၾကမ္းလား။
ေ်ခသံက သူမ ကုတင္ ဆီဦးတၫႅာ၏။
်ခင္ေထာငၥ မသလို ထင္ရသၫ္။ ဟုတ္သၫ္။
ေနာက္ သူေမ်ေခထာကၠိဳ လာစမ္းေလသၫ္။
ဘုရား ဘုရား။
ညိဳညိဳ ေ်ကာက္၍ ေျခ္း်ပႏ္ေန၏။
ေမြာင္ ထဲကလူက ေ်ခသလံုးကို ကိုင္ရာမြ ေအပၚ
ေရႊ႕လာသၫ္။ ညိဳညိဳ၏ တင္သားေၾတကို ဆုပ္ညြစ္
ကိုင္်ပႏ္သၫ္။
ညိဳညိဳ သ ေဘာေပါက္်ပီ။သူမကို လုပၻိဳ ့်ဖစၼၫ္။
ဘယ္သဴပါလိမ့္။ စၪ္းစားမရ။
အိမ္ေရြ႕လကၻက္ ရၫၦိဳငၠ ေအဖ္ာ္သမား
မ္ားလား။ အဲသၫ္ ႏြာဘူးက ညိဳညိဳကို အ်မဲ ႏြာ
်ကည့္်ကည့္သၫ္။
ေၾတ႕ၾက ေသးတာေပါ့။ ေတာသူမ သတၱိ်ပလိုက္
ရ ဦးမၫ္။
ေအမြာင္ သမားက ညိဳညိဳလံုခ္ၫၠိဳ ေအာက္
က ၾဆဲလြႏ္၏။ ေပါင္်ကားကို ထိုးႏႈိကၠာ ညိဳညိဳ
ဟာထဲ လကၡလယ္ ထိုးၾသင္းသၫ္။
ညိဳညိဳလၫ္း ဆာတုႏ္းမို ့ေကာင္းေလြပမဲ႔မသာယာနိဳင္။ ်ဖတၠနဲ မီးခလုတ္ ျဖင့္၊ ကုတင္ေခါင္းရင္းက ေၾတ႕ရာ တုတ္ ေတခ္ာင္းကိုင္်ပီး ရိုကၻဳိ ့ျရယႅိဳက္သၫ္။
" ဟင္ ! ဦးေလးထူး "
ညိ ုညိ ုအံ႕ၾသၾသား၏။
ဦးေလးထူးသၫ္ ကိုယၱဳံးလံုး ျခ္တ္ႏြင့္ သူမ ေအပၚ တၾကၡထားသၫ္။
ရင္ အုပ္ လက္ေမာင္းသားေၾတ ေတာင့ၱင္း သႏ္
မာဆဲ။ မ္က္ႏြာက ရမကၡိဳးေၾတ ေဝ ေနသၫ္။
သူ ့လက္ေခ္ာင္းေၾတက ညိဳညိဳ ႔ေပါင္်ကားကို
အာသာငမ္းငမ္း ႏႈိက္ေန၏။
ဦးေလးထူးသၫ္ ခိုးစားတုႏ္းလူမိသၫၼိဳ ့ မ္က္
ႏြာပ္ကႅ္က္
"ညိဳေလးရယ္ ... ျခင့ႅႊတၸါေနာ္ ...ဦးက ခ္ျစႅႏ္းလို ့..
မ ေနနိဳငႅိဳ ့ပါၾကာ ... "
ညိဳညိဳ တုတၠိဳ ပစၡ္်ပီး ငိုသၫ္။
" ်ကံမြ ႀကံရေကၸလ ဦးေလးထူးရယ္ ဟင့္ဟင့္... "
ဦးေလးထူးက ေနာကၼဆုတ္။ ညိဳေလး အ ေပၚ
ျခလ္ကၠ အ ေပၚတိုးကာ ်ဖဴေျဖး ေႏျးအိတဲ႔ နိဳ ့
ႀကီးေၾတ ကုႏ္းစို ့သၫ္။ တအင္းအင္း တအဲအဲ
ႏြာထသံေၾတက ၾထက္ေန၏။
ဦးေလးထူးရဲ႕ ေအခ္ာင္း မဲမဲ တုတၱဳတ္်ကီးက
ညိဳေလး ခါးသိမ္ေျဖးေျဖးကို ေထာကႅ္က္။
ညိဳေလး လကၠိဳ ၾဆဲယူကာ သူ ့ဟာ်ကီးကို ကိုင္
ခိုင္း်ပႏ္သၫ္။ ညိဳေလးက မကိုင္။ ႐ုႏ္းဖယ္၏။
" ညိဳေလးရယ္ ...ဦးက တကယၡ္စႅိဳ ့ပါ ... ေပးပါေနာ္ ....အရမ္းစိတၳ ေန်ပီ ... "
" ညိဳရယ္ ဘာမြ စိတၼပူနဲ႔ ... ဘသူမြ မသိပါဘူး ...
ဟိုေကာငၼ ်ပႏၼလာပါဘူး ... သူ ့ညီမ ဝမ္းၾကဲ
ရြိတဲ႔ မဂလၤာဒံုကို ၾသားအိပၼြာ... ဦးက ေမြာၻီ
ၾသားအိပၼယၦိဳတာလၫ္း အဲဒီဟာမ မရိပၼိ
ေအာင္ ျဂင္ ဆင္ လိုကၱာပါ ...
ဒါေၾတက ညိဳေလးကို ခ္စႅိဳ ့်ကံမိတာပါ ... "
ညိဳညိဳ စိတ္ ရႈပ္ ဝမ္းနၫ္းကာ ငိုသၫ္။
သို ့ေသာ္ ဦးေလးထူးက မႊႏ္ေလ်ပီ။ ညိဳေလး
နိဳ႕ႀကီးေၾတ စို ့ကာ ဆုပၷယၠာ အသီးဖ္ားေလး
ေၾတ ျရျရ ညြပ္ေခ္ကာ ညိဳေလးခါးကို သူ ့ဟာ်ကီး
နဲ႔ ထိုးဖိသၫ္။
သည့္ေနာက္ ေစာင္းအိပ္ေေနသာ ညိဳေလးကို
ပကႅက္ ၾဆဲလြႏ္၏။
ညိဳေလးက ျဇတ္ ေမြာက္အိပ္သၫ္။ ၿပီးေတာ့ သူ
မ ဟာကို ထိုးၾသင္းမေရအာင္ လကၷဲ႔ ပိတၹံဳးထား
လိုက္သၫ္။
ဦးေလးထူးက ပါးစပၼြလၫ္း ေကလးမုႏ္ ့ေတာင္း
သကဲ႔သို ့ေပးပါညိဳေလးရယ္ တျဖျဖ ေတာင္းသလို ၊
လက္ေၾတ ကိုယ္ေၾတကလၫ္း သရမ္းလာ၏။
ေမြာက္အိပ္ေေနသာ ညိဳေလးေအပၚ ထပ္အိပ္
ကာ ကိုယၡ္င္းျပတ္ အရသာယူသၫ္။ နိဳ႕ေၾတကို
ႏႈိက္ ကိုင္ သလို ဖင္်ကားေၾတကို ျပတ္သပ္ ႏြဴး၏။
ဒါေပမဲ႔ ညိဳေလးကို ေအတာ္်ကာေအာင္ ပကႅၾကၦဲလြႏ္ မေရတာ့ ျဂင္ေ်ပာင္းသၫ္။
ညိဳေလး ဖင္်ကားထဲ တံေၾတးေၾထးခ္ကာ သူဟာ်ကီးကိုလၫ္း တံေၾတးလိမ္းၾဆတ္်ပီး ညိဳေလး
ဖငၴဲ ထည့္ေတာ့သၫ္။
" အ အ နာတယ္ ... "
ညိဳေလးက ေအာ္ေတာ့ ဦးေလးထူးက ဒါဆို ပကႅက္ လြႏႅိဳကၸါ ေခလးရယ္ ေနာ္ဟဳ ေခ္ာ့၏။
ညိဳေလးက မလြႏ္။
ဦးေလးထူးသၫ္ ညိဳေလး ဖင္်ကားထဲ တံေၾတးေၾတ အမ္ား်ကီး ေၾထးခ္ကာ သူ ့ဟာ်ကီး ထပၴည့္ ်ပႏ္သၫ္။
" ႁျပတ္ "
ကနဲ အသံ်မၫၠာ တအိအိဝင္ ၾသား၏။
" အား ... ေကာင္းလိုကၱာ ညိဳမ ရယ္ ... "
ဦးေလးထူး လုပ္ေတာ့သၫ္။ ပထမ ေ်ဖးေ်ဖးၾသင္း
ေ်ဖးေ်ဖး ်ပႏၴဳတ္သၫ္။
ေနာက္ တစတစ ်မႏႅာ ၾသကႅာ၏။
ညိဳေလး တင္သား မို ့မို ့ေၾတက သူ ့ကို ေဆာင့္ေကာင္း ေအာင္ ခံေပးသလို်ဖစ္ေနသၫ္။
ဦးေလးထူးက ထႏၴႏႅာသၫ္။ ညိဳေလး နိဳ႕လံုး်ကီး ်ကီး ေၾတကို အတင္းႏႈိက္ ၾဆဲကာ အားကုႏႅဳပ္သၫ္။
ဖငၠ အစပိုင္း ေခ္ာက္ေၾသ႕ေေနပမဲ႔ ေနာကၸိဳင္း
ေခ္ာကနဲ ေလြ္ာကနဲ ဝင္ေတာ့သၫ္။
ညိဳေလး တစတစ စိတၸါခ္င္ လာသၫ္။ဦးေလးထူးရဲ႕ ညၫ္းသံ ဖီးလ္သံေၾတက စိေတၳအာင္ ေၾဆနသၫ္။ ်ပီးေတာ့ ဦးေလးထူးရဲ႕ ေအခ္ာင္း်ကီးက သူမ ထင္ တာထက္ မာေတာင္်ဖတ္ လတ္ေနတုႏ္း။
ပို အဝင္ ေကာင္းေအာင္ ခါးကို နၫ္းနၫ္းကုႏ္း
ေပး်ကည့္သၫ္။ ပို၍ ၾကကၱိက္ၾသား၏။
ဦးေလးထူး ဟာ်ကီးက အဆံုးထိ ေရြာကနဲ ဝင္
လာသၫ္။
" အာ.. အာ.... အမ ေလး .... "
ညိဳေလးပါးစပၠ အသံသဲ႔သဲ႔မြ္ ၾထၾက္သား၏။
ဘဲႀကီးက အထာေပါက္သၫ္။
" ခ္စၲယ္ ညိဳမ ရယ္ ...
ေကာင္းတၾယၠာ ... အရမ္း်ကီးကို ေကာင္းေန်ပီ ...
နၫ္းနၫ္းကုႏ္းပါဦး အခ္စ္ေလးရယ္ ... အင့္.. အင့္.."
ညိဳေလးကလၫ္း ခါးကို နၫ္းနၫ္း ထပၠဳႏ္းေပး
လိုက္ ်ပႏ္သၫ္။ ဦးေလးထူးက ေလးငါးဆယၡ္က္
ျစတ္ေဆာင့္ ၾသင္းလိုက္သၫ္။ ညိဳေလးကလၫ္း
်ပႏ္ ေတာင့ၡံ ေပး၏။ အ ေခ္ာင္း်ကီး အရင္းနဲ႔ သူ
မ ဖင္ အဝ ထိကပ္ေနသၫၼြာ ေလတိုး၍ပင္ မရ။
ညိဳေလး အရသာေၾတ႕ေနခိုက္ ခဏအ်ကာ
ဦးေလးထူး ေအခ္ာင္းက ႁျပတၠနဲ ၾထၾက္သား
်ပီး ်ပႏ္ ဝငၼလာ။
ညိဳေလး ဖီးပ္ၾက္သားစၪ္ ဦးေလးထူးက သူမ ခါး
ကို ကိုျငၧဲ မတငႅိဳက္သၫ္။ အပီကုႏ္းတဲ႕ေအန အထားေရာကၼြ ်ပႏ္ဝငႅာပါေခ္သၫ္။
ေအာက္ ေအပါကၠ။
" လူလၫ္်ကီး ..."
ညိဳေလးက ဦးေလးထူးရဲ႕ ေပါင္်ကီးကို မနာေအာင္
ၾဆဲဆိတႅိဳက္သၫ္။
" ဒါကမြ .... ပိုေကာင္းတာ ညိဳမ ရဲ႕ ဟီးဟီး... "
ဦးေလးထူး အသားကုႏ္ အုပ္ေတာ့သၫ္။
အသားခ္င္း ရိုက္သံ တဖတၹတ္ တဖ္မ္းဖ္မ္း
ဆူညံေန၏။ ေကာင္းလိုကၱာ ဆိုတဲ႔ အသံ ေၾတ
ကလၫ္း ႏြစ္ေယာကႅံဳးဆီက အလုအယက္
ၾထက္ေန ေခ္သၫ္။
ဦးေလးထူး နဲ႕ ညိဳေလးတို ့ရဲ႕
အဲသၫ္ ခိုးခ္စ္ ပထမည မြာ ႏြစ္ေယာကႅံဳး သိပ္
မအိပႅိဳက္ ရ။ ေမာ်ပီး အိပ္ေပ္ာ္်ပီး ဖ္တၠနဲ နိဳး
တာနဲ႔ ဦးေလးထူး နိဳးရင္ ညိဳေလးကို လႈပ္ႏႈိး၍ လုပ္
သၫ္။
ထို ့အတူ ညိဳေလးက အရင္ နိဳးရင္ လၫ္း
ဦးေလးထူး အ ေခ္ာင္းကို ျပတ္ ၾဆ ၿပီး ႏႈိးကာ
ထပၡါ ထပၡါ လုပ္်ကပါသၫ္။
xxx
ညိဳေလးကို ေယာက္္ား ေက္ာ္်ငိမ္းက တခါတရံ
မိႏ္းမရာ ျရာထဲက ငါ့ကို နင့ႅဳပၥာ အ်ငိမ္းထိုင္
စား ေနတယ္။ နင့ၡမ္ာ ရြာေၾက္းေနရတယႅိဳ ့
ေ်ပာ်ကတယ္။ ေနာက္ ေတခါက္ေတာ့ သနပၡါး
ေရာင္း ငါၾသားမၾယၠာ လို ့ေ်ပာ၏။
ထိုအခါ ညိဳေလးက
ေတာၠ အ ေရာင္းအဝယ္ ဘာနားလၫႅိဳ ့လဲ။
ၾလၾယႅယၷဲ႕ ေျငဝငၲယ္ မထငၷဲ႕။
ဘသူဘာေ်ပာေ်ပာ အိမၼြာတင္ ဇိမၷဲ႔ ေသာက္
ေနစမ္းပါေတာ္။ က္ဳျပ္သားမြ ေလြ္ာကနဲေလ္ြာကနဲ
ဝငၲာေတာ့္ ဟူ၍ ေ်ပာေလ့ရြိပါသၫ္။
(ၿပီးပါၿပီ)
ေက္းဇူးတံု႔်ပႏ္ေသာအေန်ဖင့္ ေၾကာ္်ငာေလးမ္ားအား ႏြိပ္ေပးၾကပါေနာ္ ၊ေန႔တိုင္း စာအုပ္အသစ္မ္ားတင္ေပးေနပါတယ္၊ေန႔တိုင္း ဝင္ေရာက္ဖတ္ရႈႏုိင္ပါတယ္
.....
ကံပါ၏။
လူပ္ိဳေပါကၻဝ ႐ုပ္ေလးေ်ဖာင့္ ေအ်ပာေကာင္း
သ်ဖင့္ တျရာလံုးရဲ႕ ေအခ္ာ ေအတာင့ၥာရင္းဝင္
ညိဳညိဳ ကို ရခဲ႔သၫ္။
တကယ္ေတာ့ ညိဳညိဳက သူ႔ကို ်ကိုက္်ခင္းသၫ္
ကိုယ့ၼယားကို ဝ ေအာင္ လုပၠိဳင္ေၾက္းမၫၳင္
၍ ်ဖစ္သၫ္။
သို ့ေသာ္ လက္ေၾတ႕က္ေတာ့ ေမာငၼင္း်ကီး
သားက ခပၸ္င္းပ္င္း။ ဤမြ္မက ေအပ္ာၸါးက
ဝါသနာပါေသးသၫ္။ ဖဲဝိုင္း ညသႏ္းေခါငၴိ
ေန၏။ ေဘာၵါေၾတ ႏြင့္ အရက္ဝိဳင္းေလးက ျဖဲ႔
်ပႏ္သၫ္။
ဤၾတင္ ညိဳညိဳ ေတယာက္ မိသားစု မ္က္ႏြာမ ငေယ္ရအာင္ စီးျပားၾထက္ ရြာေရခ္၏။
ဒါေ်ကာင့္ ေဘာၵါေၾတက သူတို ့ကို စ်ကသၫ္။
ေမာင္ တထမ္း မယၱျရက္ မဟုတ္ ။
မယ္ တထမ္း ေမာင္ တျခက္ ။
xxx
ညိဳညိဳသၫ္ ပခုကၠဴ ရြေငၼတာင္ သနပၡါး ၁ သိႏ္း
ဘိုး ဝယၠာ ရႏၠဳႏ္ တက္ေရာင္းသၫ္။
ေအဖာၠ အိမၷီးခ္င္းျရာသူ ေတယာက္။ သူတို ့
ေခါင္းေဆာငၠ ျရာနဲ႔ ရႏၠဳႏၠိဳ အ်မဲကူးသႏ္း
ေေနသာ သနပၡါးျပဲစား ဦးေလးထူး။
ညိဳညိဳ တို ့တၫ္းစရာ ေနစရာ ဦးေလးထူးက
ဘဲစီစၪ္သၫ္။ သူ ငြားထားတဲ႔ အခႏ္းမြာတၫ္း
ရ၏။ သူလိုက္်ပတဲ႔ ေစ္းမြာ ေရာင္း။
ေတာ္ ေတာ္ ်မတ္သၫ္။ ၂၀၀ တႏ္ တ်ဖတၠိဳ
၅၀၀/ ၆၀၀ ေရာင္းရ၏။
ဦးေလးထူး ေစတနာက ေကာင္းၾလႏ္းသၫ္။
ညိဳညိဳတို ့စုခ္ကၥားတဲ႔ ဆႏၧီဘိုး သူကဘဲေပး
သၫ္။ ညိဳညိဳတို ့က ေပးေတာ့ ေစတနာ ေစာၠား
တာလား ဆို်ပီး ပိုကၦံ လႊင့ၸစ္သၫ္။
သၫ္ေတာ့ ညိဳညိဳတို ့၂ ေယာက္ သူ ့ကို ခင္သ
ထက္ ခငႅာ်က၏။
xxx
တည။
ဦးေလးထူး က ေညန ၅ နာရီကတၫ္းက
ေမြာၻီကို ညအိျပ္သား၏။
ည ၆ နာရီ က္ေတာ့ ညိဳညိဳ ေဘာၵါကို အိမၷားက ေစ္းသၫ္ ေကာေငၼလးက ႐ုပ္ရြင္်ကည့္
ဘို႔ ေအဖာ္ေခၚၾသား်ပႏ္သၫ္။
အခႏ္းမြာ ညိဳညိဳ ေတယာကၳဲ။
အလုပ္ ကလၫ္း ပႏ္းသၫၼိဳ ့ေစာေစာအိပၻိဳ ့
်ပင္သၫ္။
ေအပၚအက္ၤ ီ ၊ ဘရာစီယာကို ျခ္တ္်ပီး လံုခ္ၫၠိဳ ရငႅ္ားဝတႅိဳက္၏။ ေနာက္ ်ခင္ေထာငၠိဳ
ခ္ အိပ္ယာေပၚလြဲသၫ္။
အိေပၼပ္ာ္။ ျရာက ေယာက္္ားကို သတိရသၫ္။
သူ ့ခမ္ာ ဆာေနရြာေရာ့မၫ္။ တကယ္ေတာ့ သူမ
ကိုယၱိဳငႅၫ္း ဆာသၫၸင္။
စိတ္ေၾတ ဟိုဟိုဒီဒီ ေရာက္ရင္း ညိဳညိဳ သၫ္
သူမ နိဳ႕ကို သူမ ျပတၠိဳင္ သၫ္။ လံုးလံုး မို ့မို ့
ေလး။
ေပါင္်ကားကို လကၷဲ႔အုပ္ ျပတ္်ပႏ္သၫ္။
မ္ကၥိထဲၾတင္ ဗလ ေတာင့္ေသာ ေယာက္္ားေၾတ
ရဲ႕ ေပါင္်ကားက ဟာ်ကီးေၾတ ်မင္ေန၏။
ဟင္း ! ဆာလိုကၱာေနာ္။
xxx
သၫ္အခိုက္
အခႏ္းတံခါး အသာ ျဖင့္သံ၊ ေ်ခသံတရြပ္ရြပၷဲ႔
ဝငႅာသံ ၾကားရသၫ္။
ညိဳညိဳ မလႈပ္ဝံ႕။ ဘယ္သဴပါလိမ့္။ ဝင္ေပါက္ေသာ့
က သူရယ္၊ သူ ့ေအဖာ္ရယ္၊ ဦးေလးထူးရယ္ ၃
ေယာကၻဲ ရြိ၏။ ဦးေလးထူးက ေမြာၻီမြာ။ အ
ေဖာၠ ႐ုပ္ရြင္ မြာ။
သူခိုးလား။ အနဳၾကမ္းလား။
ေ်ခသံက သူမ ကုတင္ ဆီဦးတၫႅာ၏။
်ခင္ေထာငၥ မသလို ထင္ရသၫ္။ ဟုတ္သၫ္။
ေနာက္ သူေမ်ေခထာကၠိဳ လာစမ္းေလသၫ္။
ဘုရား ဘုရား။
ညိဳညိဳ ေ်ကာက္၍ ေျခ္း်ပႏ္ေန၏။
ေမြာင္ ထဲကလူက ေ်ခသလံုးကို ကိုင္ရာမြ ေအပၚ
ေရႊ႕လာသၫ္။ ညိဳညိဳ၏ တင္သားေၾတကို ဆုပ္ညြစ္
ကိုင္်ပႏ္သၫ္။
ညိဳညိဳ သ ေဘာေပါက္်ပီ။သူမကို လုပၻိဳ ့်ဖစၼၫ္။
ဘယ္သဴပါလိမ့္။ စၪ္းစားမရ။
အိမ္ေရြ႕လကၻက္ ရၫၦိဳငၠ ေအဖ္ာ္သမား
မ္ားလား။ အဲသၫ္ ႏြာဘူးက ညိဳညိဳကို အ်မဲ ႏြာ
်ကည့္်ကည့္သၫ္။
ေၾတ႕ၾက ေသးတာေပါ့။ ေတာသူမ သတၱိ်ပလိုက္
ရ ဦးမၫ္။
ေအမြာင္ သမားက ညိဳညိဳလံုခ္ၫၠိဳ ေအာက္
က ၾဆဲလြႏ္၏။ ေပါင္်ကားကို ထိုးႏႈိကၠာ ညိဳညိဳ
ဟာထဲ လကၡလယ္ ထိုးၾသင္းသၫ္။
ညိဳညိဳလၫ္း ဆာတုႏ္းမို ့ေကာင္းေလြပမဲ႔မသာယာနိဳင္။ ်ဖတၠနဲ မီးခလုတ္ ျဖင့္၊ ကုတင္ေခါင္းရင္းက ေၾတ႕ရာ တုတ္ ေတခ္ာင္းကိုင္်ပီး ရိုကၻဳိ ့ျရယႅိဳက္သၫ္။
" ဟင္ ! ဦးေလးထူး "
ညိ ုညိ ုအံ႕ၾသၾသား၏။
ဦးေလးထူးသၫ္ ကိုယၱဳံးလံုး ျခ္တ္ႏြင့္ သူမ ေအပၚ တၾကၡထားသၫ္။
ရင္ အုပ္ လက္ေမာင္းသားေၾတ ေတာင့ၱင္း သႏ္
မာဆဲ။ မ္က္ႏြာက ရမကၡိဳးေၾတ ေဝ ေနသၫ္။
သူ ့လက္ေခ္ာင္းေၾတက ညိဳညိဳ ႔ေပါင္်ကားကို
အာသာငမ္းငမ္း ႏႈိက္ေန၏။
ဦးေလးထူးသၫ္ ခိုးစားတုႏ္းလူမိသၫၼိဳ ့ မ္က္
ႏြာပ္ကႅ္က္
"ညိဳေလးရယ္ ... ျခင့ႅႊတၸါေနာ္ ...ဦးက ခ္ျစႅႏ္းလို ့..
မ ေနနိဳငႅိဳ ့ပါၾကာ ... "
ညိဳညိဳ တုတၠိဳ ပစၡ္်ပီး ငိုသၫ္။
" ်ကံမြ ႀကံရေကၸလ ဦးေလးထူးရယ္ ဟင့္ဟင့္... "
ဦးေလးထူးက ေနာကၼဆုတ္။ ညိဳေလး အ ေပၚ
ျခလ္ကၠ အ ေပၚတိုးကာ ်ဖဴေျဖး ေႏျးအိတဲ႔ နိဳ ့
ႀကီးေၾတ ကုႏ္းစို ့သၫ္။ တအင္းအင္း တအဲအဲ
ႏြာထသံေၾတက ၾထက္ေန၏။
ဦးေလးထူးရဲ႕ ေအခ္ာင္း မဲမဲ တုတၱဳတ္်ကီးက
ညိဳေလး ခါးသိမ္ေျဖးေျဖးကို ေထာကႅ္က္။
ညိဳေလး လကၠိဳ ၾဆဲယူကာ သူ ့ဟာ်ကီးကို ကိုင္
ခိုင္း်ပႏ္သၫ္။ ညိဳေလးက မကိုင္။ ႐ုႏ္းဖယ္၏။
" ညိဳေလးရယ္ ...ဦးက တကယၡ္စႅိဳ ့ပါ ... ေပးပါေနာ္ ....အရမ္းစိတၳ ေန်ပီ ... "
" ညိဳရယ္ ဘာမြ စိတၼပူနဲ႔ ... ဘသူမြ မသိပါဘူး ...
ဟိုေကာငၼ ်ပႏၼလာပါဘူး ... သူ ့ညီမ ဝမ္းၾကဲ
ရြိတဲ႔ မဂလၤာဒံုကို ၾသားအိပၼြာ... ဦးက ေမြာၻီ
ၾသားအိပၼယၦိဳတာလၫ္း အဲဒီဟာမ မရိပၼိ
ေအာင္ ျဂင္ ဆင္ လိုကၱာပါ ...
ဒါေၾတက ညိဳေလးကို ခ္စႅိဳ ့်ကံမိတာပါ ... "
ညိဳညိဳ စိတ္ ရႈပ္ ဝမ္းနၫ္းကာ ငိုသၫ္။
သို ့ေသာ္ ဦးေလးထူးက မႊႏ္ေလ်ပီ။ ညိဳေလး
နိဳ႕ႀကီးေၾတ စို ့ကာ ဆုပၷယၠာ အသီးဖ္ားေလး
ေၾတ ျရျရ ညြပ္ေခ္ကာ ညိဳေလးခါးကို သူ ့ဟာ်ကီး
နဲ႔ ထိုးဖိသၫ္။
သည့္ေနာက္ ေစာင္းအိပ္ေေနသာ ညိဳေလးကို
ပကႅက္ ၾဆဲလြႏ္၏။
ညိဳေလးက ျဇတ္ ေမြာက္အိပ္သၫ္။ ၿပီးေတာ့ သူ
မ ဟာကို ထိုးၾသင္းမေရအာင္ လကၷဲ႔ ပိတၹံဳးထား
လိုက္သၫ္။
ဦးေလးထူးက ပါးစပၼြလၫ္း ေကလးမုႏ္ ့ေတာင္း
သကဲ႔သို ့ေပးပါညိဳေလးရယ္ တျဖျဖ ေတာင္းသလို ၊
လက္ေၾတ ကိုယ္ေၾတကလၫ္း သရမ္းလာ၏။
ေမြာက္အိပ္ေေနသာ ညိဳေလးေအပၚ ထပ္အိပ္
ကာ ကိုယၡ္င္းျပတ္ အရသာယူသၫ္။ နိဳ႕ေၾတကို
ႏႈိက္ ကိုင္ သလို ဖင္်ကားေၾတကို ျပတ္သပ္ ႏြဴး၏။
ဒါေပမဲ႔ ညိဳေလးကို ေအတာ္်ကာေအာင္ ပကႅၾကၦဲလြႏ္ မေရတာ့ ျဂင္ေ်ပာင္းသၫ္။
ညိဳေလး ဖင္်ကားထဲ တံေၾတးေၾထးခ္ကာ သူဟာ်ကီးကိုလၫ္း တံေၾတးလိမ္းၾဆတ္်ပီး ညိဳေလး
ဖငၴဲ ထည့္ေတာ့သၫ္။
" အ အ နာတယ္ ... "
ညိဳေလးက ေအာ္ေတာ့ ဦးေလးထူးက ဒါဆို ပကႅက္ လြႏႅိဳကၸါ ေခလးရယ္ ေနာ္ဟဳ ေခ္ာ့၏။
ညိဳေလးက မလြႏ္။
ဦးေလးထူးသၫ္ ညိဳေလး ဖင္်ကားထဲ တံေၾတးေၾတ အမ္ား်ကီး ေၾထးခ္ကာ သူ ့ဟာ်ကီး ထပၴည့္ ်ပႏ္သၫ္။
" ႁျပတ္ "
ကနဲ အသံ်မၫၠာ တအိအိဝင္ ၾသား၏။
" အား ... ေကာင္းလိုကၱာ ညိဳမ ရယ္ ... "
ဦးေလးထူး လုပ္ေတာ့သၫ္။ ပထမ ေ်ဖးေ်ဖးၾသင္း
ေ်ဖးေ်ဖး ်ပႏၴဳတ္သၫ္။
ေနာက္ တစတစ ်မႏႅာ ၾသကႅာ၏။
ညိဳေလး တင္သား မို ့မို ့ေၾတက သူ ့ကို ေဆာင့္ေကာင္း ေအာင္ ခံေပးသလို်ဖစ္ေနသၫ္။
ဦးေလးထူးက ထႏၴႏႅာသၫ္။ ညိဳေလး နိဳ႕လံုး်ကီး ်ကီး ေၾတကို အတင္းႏႈိက္ ၾဆဲကာ အားကုႏႅဳပ္သၫ္။
ဖငၠ အစပိုင္း ေခ္ာက္ေၾသ႕ေေနပမဲ႔ ေနာကၸိဳင္း
ေခ္ာကနဲ ေလြ္ာကနဲ ဝင္ေတာ့သၫ္။
ညိဳေလး တစတစ စိတၸါခ္င္ လာသၫ္။ဦးေလးထူးရဲ႕ ညၫ္းသံ ဖီးလ္သံေၾတက စိေတၳအာင္ ေၾဆနသၫ္။ ်ပီးေတာ့ ဦးေလးထူးရဲ႕ ေအခ္ာင္း်ကီးက သူမ ထင္ တာထက္ မာေတာင္်ဖတ္ လတ္ေနတုႏ္း။
ပို အဝင္ ေကာင္းေအာင္ ခါးကို နၫ္းနၫ္းကုႏ္း
ေပး်ကည့္သၫ္။ ပို၍ ၾကကၱိက္ၾသား၏။
ဦးေလးထူး ဟာ်ကီးက အဆံုးထိ ေရြာကနဲ ဝင္
လာသၫ္။
" အာ.. အာ.... အမ ေလး .... "
ညိဳေလးပါးစပၠ အသံသဲ႔သဲ႔မြ္ ၾထၾက္သား၏။
ဘဲႀကီးက အထာေပါက္သၫ္။
" ခ္စၲယ္ ညိဳမ ရယ္ ...
ေကာင္းတၾယၠာ ... အရမ္း်ကီးကို ေကာင္းေန်ပီ ...
နၫ္းနၫ္းကုႏ္းပါဦး အခ္စ္ေလးရယ္ ... အင့္.. အင့္.."
ညိဳေလးကလၫ္း ခါးကို နၫ္းနၫ္း ထပၠဳႏ္းေပး
လိုက္ ်ပႏ္သၫ္။ ဦးေလးထူးက ေလးငါးဆယၡ္က္
ျစတ္ေဆာင့္ ၾသင္းလိုက္သၫ္။ ညိဳေလးကလၫ္း
်ပႏ္ ေတာင့ၡံ ေပး၏။ အ ေခ္ာင္း်ကီး အရင္းနဲ႔ သူ
မ ဖင္ အဝ ထိကပ္ေနသၫၼြာ ေလတိုး၍ပင္ မရ။
ညိဳေလး အရသာေၾတ႕ေနခိုက္ ခဏအ်ကာ
ဦးေလးထူး ေအခ္ာင္းက ႁျပတၠနဲ ၾထၾက္သား
်ပီး ်ပႏ္ ဝငၼလာ။
ညိဳေလး ဖီးပ္ၾက္သားစၪ္ ဦးေလးထူးက သူမ ခါး
ကို ကိုျငၧဲ မတငႅိဳက္သၫ္။ အပီကုႏ္းတဲ႕ေအန အထားေရာကၼြ ်ပႏ္ဝငႅာပါေခ္သၫ္။
ေအာက္ ေအပါကၠ။
" လူလၫ္်ကီး ..."
ညိဳေလးက ဦးေလးထူးရဲ႕ ေပါင္်ကီးကို မနာေအာင္
ၾဆဲဆိတႅိဳက္သၫ္။
" ဒါကမြ .... ပိုေကာင္းတာ ညိဳမ ရဲ႕ ဟီးဟီး... "
ဦးေလးထူး အသားကုႏ္ အုပ္ေတာ့သၫ္။
အသားခ္င္း ရိုက္သံ တဖတၹတ္ တဖ္မ္းဖ္မ္း
ဆူညံေန၏။ ေကာင္းလိုကၱာ ဆိုတဲ႔ အသံ ေၾတ
ကလၫ္း ႏြစ္ေယာကႅံဳးဆီက အလုအယက္
ၾထက္ေန ေခ္သၫ္။
ဦးေလးထူး နဲ႕ ညိဳေလးတို ့ရဲ႕
အဲသၫ္ ခိုးခ္စ္ ပထမည မြာ ႏြစ္ေယာကႅံဳး သိပ္
မအိပႅိဳက္ ရ။ ေမာ်ပီး အိပ္ေပ္ာ္်ပီး ဖ္တၠနဲ နိဳး
တာနဲ႔ ဦးေလးထူး နိဳးရင္ ညိဳေလးကို လႈပ္ႏႈိး၍ လုပ္
သၫ္။
ထို ့အတူ ညိဳေလးက အရင္ နိဳးရင္ လၫ္း
ဦးေလးထူး အ ေခ္ာင္းကို ျပတ္ ၾဆ ၿပီး ႏႈိးကာ
ထပၡါ ထပၡါ လုပ္်ကပါသၫ္။
xxx
ညိဳေလးကို ေယာက္္ား ေက္ာ္်ငိမ္းက တခါတရံ
မိႏ္းမရာ ျရာထဲက ငါ့ကို နင့ႅဳပၥာ အ်ငိမ္းထိုင္
စား ေနတယ္။ နင့ၡမ္ာ ရြာေၾက္းေနရတယႅိဳ ့
ေ်ပာ်ကတယ္။ ေနာက္ ေတခါက္ေတာ့ သနပၡါး
ေရာင္း ငါၾသားမၾယၠာ လို ့ေ်ပာ၏။
ထိုအခါ ညိဳေလးက
ေတာၠ အ ေရာင္းအဝယ္ ဘာနားလၫႅိဳ ့လဲ။
ၾလၾယႅယၷဲ႕ ေျငဝငၲယ္ မထငၷဲ႕။
ဘသူဘာေ်ပာေ်ပာ အိမၼြာတင္ ဇိမၷဲ႔ ေသာက္
ေနစမ္းပါေတာ္။ က္ဳျပ္သားမြ ေလြ္ာကနဲေလ္ြာကနဲ
ဝငၲာေတာ့္ ဟူ၍ ေ်ပာေလ့ရြိပါသၫ္။
(ၿပီးပါၿပီ)
ေက္းဇူးတံု႔်ပႏ္ေသာအေန်ဖင့္ ေၾကာ္်ငာေလးမ္ားအား ႏြိပ္ေပးၾကပါေနာ္ ၊ေန႔တိုင္း စာအုပ္အသစ္မ္ားတင္ေပးေနပါတယ္၊ေန႔တိုင္း ဝင္ေရာက္ဖတ္ရႈႏုိင္ပါတယ္
.....
